Torrey-Escalante

Vamorgen al weer op tijd vertrokken na een ontbijt te hebben gehad in het hotel.
Vandaag geen lange rit voor de boeg, maar wel een hele mooie over de Senic Byway 12.
Super mooie omgeving!

We zijn gereden door het Dixie National Forrest en hebben daar een boswandeling gemaakt.
Voordat we daar aan begonnen moest ik toch eerst even plassen, want in de natuur is niet zo mijn ding.
Nou was er hier gelukkig een soort toilet.
Dat is wel een wc maar je hoeft niet door te trekken en het voelt lekker fris aan je……
Wat er komt een koude wind van onder uit!
Maar deze was gelukkig schoon en stonk niet, de vorige die wie waren tegen gekomen stonk enorm en het stierf er van de vliegen, echt ranzig.

Dus daarna konden we aan ons tochtje beginnen.
We gingen de Crissy Lake Trail lopen.
Hein dacht nou ja door het bos hoe moeilijk kan dat zijn.
En wat dacht je, klimmen, klimmen en klimmen.
Niet over een bospaadje,maar over keien en boomstronken en paardenpoep.

En eindelijk na een goede twee uur lopen vonden we toch het Lake.
Daar even een stop gemaakt en een reep gegeten.

Onderweg geen mens tegen gekomen, alleen twee reeen renden ons voorbij!
Je hoort dan wat kraken in het bos en voordat je het weet schieten ze al voorbij.
Ze waren banger voor ons volgens mij.

Daarna de Senic Byway 12 gevolgd en dan kom je dit tegen op de weg.

Halverwege hebben we nog een groot stuk van de Burr Trail gereden!
Super!

En rond half 4 werd het tijd om de innerlijke mens te verwennen en dat hebben we bij het Kiva Koffeehouse gedaan.
Ook dit had ik gelezen op het AA-Forum, je moet het weten anders rij je er zo voorbij want het ligt op een heuvel.

En ook dit smaakte goed, lekker een bruine BLT.

Toen doorgereden naar Escalante waar we twee nachten slapen in een B&B.
Ziet er erg leuk uit en heeft een gezellig zitje buiten en binnen.